10 mei Vordering vanwege burn-out afgewezen

In sommige gevallen kan een werkgever aansprakelijk zijn voor de burn-out van een werknemer. De werkgever moet dan schadevergoeding betalen aan de werknemer. In onderstaande zaak werd een vordering tot schadevergoeding afgewezen.

Door zorgplicht kan werkgever aansprakelijk zijn voor schade door burn-out.

Een werkgever is verplicht om maatregelen te treffen die ervoor zorgen dat de werknemer geen schade lijdt tijdens de uitvoering van zijn werkzaamheden. Deze zorgplicht houdt onder andere in dat een werkgever de Arbeidsomstandighedenwet en de Arbeidstijdenwet in acht moet nemen. Ook de werkplek en de materialen en gereedschappen die worden gebruikt moeten voldoende veilig zijn. Als de zorgplicht is geschonden, kan de werkgever aansprakelijk zijn. 

Aantonen van causaal verband en verwijtbaarheid 

Een werkgever is niet per definitie aansprakelijk voor een burn-out van de werknemer. De werknemer moet wel kunnen bewijzen dat de burn-out een direct gevolg is van de werkzaamheden. Er mag bijvoorbeeld geen oorzaak in de privésfeer liggen. Dit is bij psychische schade moeilijker aan te tonen dan bijvoorbeeld bij schade door een bedrijfsongeval op de werkvloer. Daarnaast moet de werkgever iets te verwijten zijn. Dit betekent dat de werknemer alle feiten die tot de burn-out hebben geleid nauwkeurig moet kunnen aantonen. De werknemer kan bijvoorbeeld aantonen dat de werkdruk constant (te) hoog was, dat er in zijn functie meer werd verwacht dan eerst overeengekomen of dat er sprake is van (een) conflict(en) op de werkvloer. Als dit lukt is er een relatief grote kans dat de claim van de werknemer wordt toegewezen. De werkgever moet dan schadevergoeding betalen.  

Wat was er aan de hand?

De werkneemster in deze zaak had een vaststellingsovereenkomst gesloten met de werkgever. Alhoewel de arbeidsovereenkomst ten einde is gekomen wil de werkneemster alsnog schade verhalen op haar werkgever. Zij vindt dat zij niet netjes is behandeld door haar werkgever tijdens de mediation voorafgaand aan het sluiten van de vaststellingsovereenkomst. Ook is zij van mening dat zij (te) veel declarabele uren heeft moeten werken tijdens haar dienstverband. Door deze omstandigheden heeft de werkneemster een burn-out opgelopen. 

Mosterd na de maaltijd

De rechter is het niet eens met de werkneemster. Het doel van het sluiten van de vaststellingsovereenkomst en daarmee beëindigen van de arbeidsovereenkomst was om finale afspraken te maken. Daarnaast was er in de vaststellingsovereenkomst finale kwijting opgenomen: dit betekent dat zowel de werkgever als de werknemer afspreken dat zij na het tekenen niks meer van elkaar zullen vorderen in de toekomst. Kortom, de werkneemster is te laat met haar claim en die wordt afgewezen. De rechter heeft in dit geval niet verder onderzocht of de werkgever de zorgplicht had overtreden en of er inderdaad causaal verband bestond tussen de declarabele uren, de (conflict)situatie op werk en de burn-out van de werkneemster.